Eerste les: stel geen vragen

Op de luchthaven ga ik op zoek naar de taxichauffeur die me naar mijn hotel moet brengen. Na wat zoeken, zie ik een man staan met een groot papier waar iets opstaat dat op mijn naam trekt, maar tiens, wist niet dat ik familie was van kapitein haak. Stap naar de kerel en maak hem duidelijk dat ik denk dat hij daar op mij staat te wachten. Hij was het wachten duidelijk beu, want zonder iets te zeggen neemt ie me mee richting uitgang. Aangezien ikzelf nog niet overtuigd ben dat ik met de juiste persoon meeloop, vraag ik even naar welk hotel ie gaat. Dat is niet echt de goeie vraag, want daarop begint hij aan mijn bagage te trekken. Als hij merkt dat dat niet de goeie respons is, neemt hij me mee naar een wisselkantoor op zoek naar een tolk. Na een paar minuten zoeken geeft ie het op en zet me geenerveerd uit de luchthaven, waar ik hoor te wachten. Ik geef me over en wacht. Even later komt hij terug met een wagen en rijdt meer dan 30 minuten met me rond tot we aankomen bij een hotel, het juiste. Oef.
Eerste les geleerd: in Taiwan moet je vooral niet teveel vragen stellen, dat is enkel in jouw nadeel.