Gepland

Dit weekend deed ik mijn eerste geplande toeristische uitstap. Neen, natuurlijk is het niet de eerste toeristische trekpleister die ik bezocht, maar het is wel de eerste keer dat ik de dag voordien al wist wat ik ging doen. Een hele vooruitgang voor de 'man zonder plan' of 'maybe man', verwijzend naar de antwoorden die ik bij het begin van het weekend geef op de vragen van de taiwanezen.

Zondag zou ik vroeg opstaan, of alleszins vroeger - lees: 11 uur - en daarna zou ik snel de deur uitgaan. Ik had me voorgenomen om ook een deel van de ochtendmarkt ter plaatste mee te pikken. Gelukkig is de ochtend een zeer rekbaar begrip.
Het begon allemaal niet zo rooskleurig: de plaatselijke Sabine had regenweer voorspeld en bij het opentrekken van de gordijnen zag ik meteen dat er die nacht wel wat nattigheid gevallen was. Bovendien stond ik op met een ondefinieerbare pijn in mijn maagstreek. Het duurde een tijdje voor ik doorhad dat ik de avond ervoor misschien iets te hevig was geweest in de fitness en te kampen had met verrokken buikspieren.

Maar thuisblijven was geen optie, dus trok ik even later de deur achter me dicht en begaf me richting Danshui. Bij het einde van de rode metrolijn kom je terecht in een klein havenstadje van zo'n honderdduizend inwoners. Wist ik veel dat Danshui ook wel het Blankenberge van Taiwan wordt genoemd; duizenden inwoners van Taipei hadden immers hetzelfde idee als ik, een dagje relaxen op den buiten. Danshui, een aanrader voor al wie het stadsleven even achter zich wil laten: de 'ochtend'markt, historische gebouwen, een ellenlange dijk, een universiteit, haven met prachtige zonsondergang, concertjes, mooie parken. Ondanks de initiele moeilijkheden en de drukte werd het toch een leuke uitstap. En Sabine, ja, die heeft ook haar gelijk gekregen, gelukkig pas bij mijn terugkomst. Wat wil je nog meer, iedereen tevree.