Buitenbeen, elders leven en werken

maandag, maart 03, 2008

Goed voor mij! Goed voor mij?

Beschermd word ik.
Beschermd tegen de gevolgen van Japanse efficientie.
Beschermd tegen de mensenmassa die de kantine in- en uitstroomt.

Nodig is het, want ik ben een warhoofd en loop heen en weer tussen de desserts, de rijst en de verschillende hoofdmaaltijden. Teveel keuze, dat is het probleem.
Nodig als je merkt dat ik wat hulpeloos overkom in deze ongeziene drukte.

Ik ben klein hier. Houd mijn hand vast, ik kan dit niet alleen.


Voor het weerklinken van het signaal voor de eerste shift word ik de kantine binnengeleid.
Tussen twee shifts mag ik mij naar de kassa begeven en de terugtocht inzetten.

Vandaag riep die ouwe bekende zijn jongere collega tot de orde toen ie me even voor de start van de tweede shift naar de kassa wou sturen. Even blijven zitten en wachten tot de drukte gepasseerd is. Een beginnersfout.


Overbeschermd word ik, nog steeds.
Overbeschermd tegen de gevolgen van Japanse efficientie, net als twee jaar geleden.
Overbeschermd tegen de mensenmassa die de kantine in- en uitstroomt. Het is allemaal vriendelijk bedoeld en ook wel makkelijker rustig te kunnen shoppen langs de verschillende bars, maar soms wou ik wel eens dat ze niet zo overbezorgd zouden handelen en mij laten doen.

Onnodig is het, Japanse warhoofden hebben het heen-en weerlopen tussen de desserts, de rijst en de verschillende hoofdmaaltijden ook afgeleerd. Veel keuze laat zich kiezen.
Onnodig als je merkt dat zelfs deze plattelander gewoon kan worden aan het drukke leven.

Ik word groot hier. Laat mijn hand los, ik loop wel alleen.